Tytuł notki wymyśliłam już dawno podczas przeglądania fotograficznego archiwum rodziny. Teraz, w tak sprzyjających okolicznościach kalendarza, ulegając atmosferze wspominania zmarłych, pozwoliłam Cioteczkom zejść ze stron starodawnego albumu i pochwalić się współczesnemu światu swoją urodą i szykiem odzienia.
Przy bliższym rozeznaniu niektóre „Cioteczki” okazały się prawdziwymi Babciami. O, jedna już nie może się doczekać ukazania na świat:)
Kolejna, autentyczna i prawowita Babcia, legitymuje się dokumentem stwierdzającym tożsamość. To jakiś rodzaj przepustki w świat kolejowych podróży wydrukowany na odwrocie zdjęcia z odciskiem pieczęci. Prawo Jazdy koleją albo rodzaj starodawnego „biletu miesięcznego”?
Babcia Podróżująca pozwala także podziwiać strojną w haftowane koronki bluzkę. Ach, co za kunszt wykonania i ileż mozołu przy prasowaniu… Szacunek, Babciu!
Druga babcia prezentuje dużo urody i elegancję kapelusza. Ach, teraz już wiem po kim odziedziczyłam, wprawdzie nie urodę, ale sentyment do kapeluszy na głowach innych pań : )
Pozostałe Cioteczki to strojnisie i elegantki nie lada. Jasne, że pozowanie do fotografii wymagało szczególnie starannego ubioru, ale i tak podziwiam te stylizacje. Zaznaczam, że Panie pochodziły z dość przeciętnej, mieszczańskiej rodziny. Żadna tam arystokracja czy choćby ziemiaństwo. Czasem żałuję, że mnie przypadło odzienie o wiele mniej wymyślne choć wygodniejsze w noszeniu. Cóż, każdemu według przeznaczonej mu w życiu epoki i związanej z tym aktywności.
Wszystkie prezentowane zdjęcia są wykonane na twardych, odpornych na zagięcia, kartonikach. Niestety na większości brak daty powstania wizerunku oraz podpisu kto zacz. Staram się ustalić tożsamość na podstawie podobieństwa rysów oraz zachowanej na odwrocie zdjęć korespondencji. Nie mam jednak pewności która z cioteczek to Aniela, Helena, Stefania, Maria. Muszą mi wybaczyć.
Pozdrawiam moje Babcie i Cioteczki podziwiając, że na ich chmurce w niebie jest wytwornie i pięknie.
A jakie będą nasze chmurki tamże?
.jpg)
