Re: prezent

        Dostałam taki cudny prezent z Ukrainy. Postanowiłam się nieco zrewanżować oraz trochę wytłumaczyć z tych obrazków, które są  nieprzypadkowe. Starannie przez autorkę dobrane.

        Latem pisałam o dawnych aptekach. Może ktoś z Was zechce sobie ten tekst przypomnieć i zilustrować zdjęciem ukraińskiej Apteki. Cóż za cudowne wnętrze. Oprócz naocznego piękna emanuje atmosferą  lekarskich tajemnic. Nieomal czuję zapach. Woń drewnianej politury zmieszana z aptecznym aromatem ziół oraz chemikaliów. No i koniecznie zapach pasty do podłogi, bo podłoga jest zapewne drewniana, zapuszczana środkiem konserwującym lecz nie lakierowana. Taka powinna być stara Apteka wg mojej wyobraźni.

         Czar starych aptek można wykorzystać do celów komercyjnych tak jak tu w mieście Chełm.

       Co mnie łączy z Franciszkiem Stefczykiem? Toż to mój „kolega po fachu” ! Łączy nas praca w tej samej szkole. On, Stefczyk Franciszek, występuje już w roli zacnego Patrona owej starodawnej /rok założenia 1860/ szkoły. Jest Patronem naprawdę bardzo lubianym i często wspominanym, ostatnio nawet częściej z racji współpracy z całkiem współczesnym Bankiem Skok Stefczyka.

        Szacowny ów Nauczyciel, Franciszek Stefczyk, pedagogiem był ponoć bardzo dobrym lecz  prawdziwą sławę zdobył jako założyciel tzw. Kas Stefczyka. Dzięki temu ówcześni chłopi uzyskali dostęp do kredytów i nie byli już skazani na usługi pazernych lichwiarzy. To był prawdziwie nowatorski pomysł dający początek rozwoju bankowości. A działo się to w latach 1884-1890…

        Ponieważ lubimy i szanujemy tego poczciwego Patrona – pielęgnujemy jego pomnik w samym środku wsi tuż obok Kościoła Parafialnego, a jakże! Bardzo często, nieomal corocznie odbywamy szkolne „pielgrzymki”  na cmentarz Łyczakowski gdzie jego grobowiec. 

        Już wiecie dlaczego alEllę poprosiłam o ukłony dla „kolegi”? 

        Ależ się, ten mój, pomnikowy Stefczyk ucieszył! 

        Dziękujemy alEllu! Ja i mój kolega Franek.