Prima Aprilis!

Czy pomimo pełnych politycznego napięcia pierwszych dni wiosny pamiętamy o tym, że pierwszy kwietnia to dzień dowcipów i dozwolonych obyczajem drobnych kłamstewek? Wiem, wiem, złośliwcy zaraz zakrzykną, że dzisiejsze czasy to jeden wielki Prima Aprilis. Ale ja nie o tym, ja chcę przypomnieć, że w czasach przed elektronicznych, gdy zarówno złowrogich informacji jak i rozrywek za wiele nie było Prima Aprilisowe dowcipy były bardzo popularne i lubiane. Wszyscy oszukiwali, śmiali się i zabawiali nawzajem.

Nie wiadomo dokładnie kto, kiedy i dlaczego zaczął oszukańczą zabawę znaną w wielu krajach i pod różnymi nazwami. Wikipedia podaje, że obyczaj ten przeszedł do nas, jak zawsze wszystko co nowe, z zachodu via Niemcy… Jako przeciwniczka kopiowania zachodnich uciech powinnam w tym miejscu zawarczeć z oburzenia. Odpuszczam jednak bo ten transfer odbył się wieki temu, w szesnastym stuleciu, więc akceptuję i przyjmuję jak nasz.

Przypomnę, że zabawa polegała na tym, aby drobne oszustwo lub dowcip uczyniony bliźniemu kończyć okrzykiem: „Prima Aprilis”! Co  zobowiązywało do pobłażliwości i uśmiechu w miejsce oburzenia. Obrażanie się było zakazane pod warunkiem, że dowcip nie był złośliwy i nie sprawiał przykrości. Obowiązywały zasady swoistego fair play. Nawet dzieci uczono jakie dowcipy są dozwolone i jakich granic nie można przekraczać.

Ulubionym dowcipem młodzieży było alarmowanie kolegi o plamie na plecach, brudnym nosie, nieplanowej klasówce lub fikcyjnej randce...

Dorośli powiadamiali się o nieistniejących spotkaniach, wizytach „cioci z Ameryki”, wygranej w totolotka, przyznaniu talonu na samochód…

Gazety i telewizja informowały o niezwykłych wydarzeniach. A to, że przypłynął statek z cytrusami, które będą wkrótce w sprzedaży, a to niespodziewana wizyta jakiegoś dygnitarza, a to dziwaczny pomnik postawiony nocą na miejskim skwerku lub bezsensowna zmiana przepisów drogowych lub systemu reglamentacji towarów. Nazajutrz ukazywało się stosowne, oficjalne sprostowanie błędnych informacji.

Bywało śmiesznie i raczej rzadko dochodziło do poważniejszych incydentów z powodu oszukańczego szaleństwa. Prewencyjnie unikano załatwiania poważniejszych spraw w tym dniu. Cokolwiek się działo zawsze pozostawała obawa, czy to aby „na poważnie”?

Prima Aprilisowe żartowanie chyba zanika. Może odświeżymy obrzędowość tego dnia i wspominając śmieszne sytuacje, które nam się kiedyś w pierwszym dniu kwietnia wydarzyły? 

A może trochę popsocimy jak dawniej? Zapraszam, śmiało!