Sen Prezesa PZPN

Halo, halo! To ja, Wasz samozwańczy sprawozdawca z przebiegu EURO 2012 w Polsce. Powołałam się na to stanowisko dziś – w samo południe - po wysłuchaniu zwierzeń Prezesa PZPN, pana Grzegorza Lato. 

        Na wstępie wyjaśniam, że na Piłce nożnej znam się jak przysłowiowa kura na pieprzu. Tak naprawdę mało mnie obchodzi kto z kim zagra, jak zagra i czy wyjdzie z jakiejś tam grupy. Kibicuję jednak bardzo mocno Polsce, aby organizacja i przebieg turnieju był bez zarzutu. Doceniam, że nigdy wcześniej nie byliśmy gospodarzami takiej wesołej, rozrywkowej imprezy na skalę europejską. To świetnie, że w naszej historii naszpikowanej martyrologią, walką o niepodległość, powstaniami i męczeńskimi zgonami bohaterów mamy wreszcie szansę zaistnieć jako radosny i dynamiczny, nowoczesny, europejski kraj. Dlatego będę tu w opozycji do wszystkich narzekaczy i krytykantów, wszelkich wyszukiwaczy afer i spisków, wykpiwaczy najdrobniejszych potknięć i nietypowych działań służb porządkowych. 

        Moja teoria na temat mistrzostw zakłada, że drużyny pokazują swoje umiejętności sportowe, rywalizują o nie, zwyciężają i przegrywają, ale wszystkim graczom należy się przyjazny doping i gratulacje niezależnie od wyniku. Gospodarze takiej imprezy powinni pokazać uśmiechnięte twarze i perfekcyjną organizację, a swoje wojenki schować na ten czas bardzo głęboko.

        Prezes PZPN, w moim mniemaniu, Szef Polskiej Piłki, przy okazji wypowiedzi o szansach naszej drużyny w turnieju, opowiada swój niedawny sen:

 „śniło mi się, że wychodzimy z grupy w konsekwencji czego gramy mecz z Niemcami na stadionie w Gdańsku /!/ i ten mecz wygrywamy …hi, hi…” 

 Opowiedziane w wyraźnie kpiącym, a nawet buńczucznym tonie, wywołało moje oburzenie z powodu mocnego polityczno-historycznego podtekstu. Ja ten podtekst widzę wyraźnie, wszak Gdańsk był kiedyś niemiecki… Po co, Panie Prezesie, nawiązywać do trudnej, polsko-niemieckiej historii z okazji igrzysk sportowych?  Ileż takich ukrytych, ale jak widać mocno zakorzenionych stereotypów, tkwi w nas - gospodarzach turnieju? Do czego może dojść gdy takie myślenie znajdzie ujście w pomeczowych emocjach? Uważam, że Szef Polskiej Piłki powinien moderować nastroje w pokojowym i sportowym /!/ kierunku. Kolejny to dowód z czyjego powodu tak mało jest „piłki w piłce”. 

A może przesadzam?

        Poprzednie Mistrzostwa Europy organizowali właśnie Niemcy. Pamiętam, jak zadziwili wszystkich swoim wizerunkiem. Gazety relacjonowały entuzjastycznie: „Niemcy są uśmiechnięci”! Jako gospodarze pokazali sympatyczną, przyjazną wszystkim twarz. Wykorzystali swoją szansę na zamazanie wojennych stereotypów. 

Czy my też tak potrafimy? Tego będę pilnować w swoich relacjach Ja - samozwańczy sprawozdawca blogowy. Uwaga, czuwam! Obserwuję zza jarzębinowej zasłony… ciiiiii...