Garbaty wypasiony

@ - jutro wyjazd, idę się przepakować. To ostatni dzwonek przed malowaniem pazurków aby się nie podrapały przy pakowaniu. Czy plecaczek może taki być?

@ - stop przepakowywaniu. Plecak super. Zmień tylko buciki. Powinny być wysokie szpilki bo jak się pokażesz na Turbaczu? W płaskich czółenkach? Wstyd. Pochwalam za to kryształowe kieliszki. Są w dobrym, turystycznym stylu… hi, hi…

@ - to są Szpilki! Nie widać? Jeszcze tylko przymierzę laptop do plecaczka, włożę na minutkę na plecy.

@ - och, wkładaj, wkładaj…

@ - hi, hi… wyglądam jak osioł z jukami po bokach… Oj, nie wytrzymam… hi, hi….

@ to nie jest żaden osioł – to Garbaty!

         No i stało się. Garbaty przyjechał do Krakowa.  
 

         Całe miasto w uśmiechach bo garbaty gość wizytuje najważniejsze miejsca. Aż tu… na krakowskim Rynku… trąba powietrzna lub tajfun jak kto woli. Co to się działo! Fruwały kawiarniane parasole, kelnerom wyrywało z rąk tace z napitkami, szklanki i butelki spadały z efektownym brzękiem na krakowski bruk. Wichrowały się fryzury. Ratuj się kto może! I tylko Wieszcz Adam stał niewzruszony i dumny. Wieszcze tak mają. Garbate - nie.

 

         Garbaty  ucieka. Daleko! W góry! W Gorce!

 Uff… jak tu cicho i spokojnie. Można się wypasać na gorczańskiej koniczynie.

 Dobre dla garbatych te polne przysmaki?