ЯEMONTOWE wiadomości

Halo, halo nadajemy wiadomości z frontu robót remontowych! Przodownica Pracy Bet melduje wykonanie 250% normy! Jednocześnie podejmuje zobowiązanie podniesienia normy do 300% w dniu jutrzejszym! Ku chwale!

Klop, klop, stuk, stuk… Towarzysze z rusztowania naprzeciwko wystukują rytm pracy przy termoizolacji. Przygrywa im skoczna muzyczka, co prawda nie z kukuruźnika, ale atmosfera jest jak za czasów odbudowy! Czuję klimat, wpasowuję się w nastrój i zawiązuję robociarska chusteczkę na głowie. Kasku i nie mam… Na kraciastą koszulę za gorąco… Szkoda. Spodnie rybaczki muszą wystarczyć w moim robotniczym image. No i ruchy!  Hyc na drabinę i hoop z drabiny! Podaj szmatkę! Przesuń pudło! Wytrzyj plamę! Raźno, z rytmem kolesiów na rusztowaniach! Aż mi w myślach śpiewa się melodia czasów odbudowy: „niech się mury pną do góry kiedy dłonie chętne są…” To nie budowa – to tylko malowanie, ale… Jakie czasy takie prace. Odrobina romantyzmu i dumy tworzenia nie zawadzi. Za sprawą bajecznych nazw na puszkach z farbą jest też trochę poezji w tej robocie.

Blado szary kolor to „mroźny poranek”. Południowa porą, w blasku słońca imituje śnieżną połać. O zmroku i o brzasku szarzeje, spopiela się na popielato. Ciekawie… Po co mi ten zegar skoro kolor ścian odmierza pory dnia?

Dla pokrzepienia i relaksu idę do kuchni w kolorze „imbirowej herbaty”. To się nazywa dobrać kolor adekwatny do funkcji pomieszczenia, czyż nie? Niektórzy widzą tu rozgniecioną, niedojrzałą brzoskwinię, ale herbata brzmi bardziej domowo i pachnąco, prawda? Miała być tu „szczypta cynamonu” jako bardziej adekwatna do funkcji, ale że kolor cynamonowy odbiegał od oczekiwań więc wygrał rozsądek nad poezją.

Reszta pomieszczeń to już czysta proza czyli „naturalny beż”. Hmm… Życie to nie sama bajka i poezja. Poczciwy beż nie jest zły, też. Tym bardziej, że chwilami zmienia się w zielonkawo szary, czasem ujawnia nutkę fiołkową. Wszystko zależy od ilości chmur na niebie. Ot i związek pogody z kolorem ściany nam udowodniony.

Ach, rozmarzyłam się, aż mi chustka z głowy spadła. A tu szmatka i szpachelka czeka. Zobowiązanie podniesienia normy trzeba wykonać bo z premii nici. Jest co prawda czysto jak na „po malowaniu” ale niezbyt czysto jak na „zamieszkanie”.

 Hej ho, hej ho, do pracy by się szło…

Koledzy z rusztowania kończą szychtę, milkną młotki i muzyka. Nie podnoszą normy, nie to co ja, Przodownica Bet!

ps kolory na zdjęciach nie"wyszły" - liczę na wyobraźnię czytelników.