Zielone Świątki

Świętujemy? Pewnie, że tak skoro są to zielone święta i przypadające tym razem w najbardziej zielonym miesiącu. Gramy w zielone więc dalejże maić domostwo! 

Skromne domostwo zostało bogato umajone zielonymi, jak na razie, pelargoniami. Dziś posadzone, więc utrzymuję się w tradycji. Wprawdzie jeden pęd sterczy prowokacyjnie czerwonym kwiatem jakby coś manifestował… Acha, pozdrawia trzymającego wciąż prawidłowy pion Goździka, tego od świętowania pierwszomajowego. Pan Goździk jakby z wdzięczności, że mógł symbolizować Święto Pracy, nie uwiądł jeszcze. Czyżby symbolizował też tego, co to „wiecznie żywym” okrzyknięty został? O, oj, tego mój scenariusz majowego świętowania nie przewidywał.

        Podczas porannych zakupów o osiedlowym sklepiku usłyszałam jak jedna z pań głośno i wyraźnie oznajmiła: „Stary krakowski obyczaj głosi aby na Zielone Świątki upiec sernik”. Jak zapowiedziała tak i zakupiła coś tam niezbędnego do tego jej sernika. Co? Jak? Naprawdę? Dlaczego dopiero teraz o tym ja się dowiaduję? Czy to tylko krakowski pomysł na uczczenie tego święta? Moja mama potwierdza sernikową tradycję stanowczo jednak utrzymując, że to obyczaj jej rodzinnych stron, które dziś są Ukrainą. Nawet nogą przytupnęła mówiąc o tym. Jestem więc podwójnie osaczona sernikami i w desperacji idę na całość prezentując taki oto sernik zielony! Hi, hi, hi… Zeszłoroczny! 

         Ale spokojnie, mam też pospiesznie zakupiony, całkiem świeży sernik zwany "domowym". Też będzie trzymać tradycję.

        Teraz pozostaje mi już tylko rozpalić sobótkowy ogień i będzie zielonoświątkowy komplet. Może być domowy herbaciany podgrzewacz o zapachu zielonego jabłuszka? 

        No, co? Tradycja to tradycja i już!

      

Dopisek z dnia 15 maja godz 20.03

Chyba się wygłupiłam z tymi tradycjami. W telewizji mówią, że dziś był Dzień Rodziny! Żadne tam Zielone Świątki i ludowe obyczaje. Dobra zmiana przyszła.